Steenkoud was het vanmorgen toen we wegreden in Flagstaff, maar het zonnetje scheen en met een extra trui was het zelfs met open dak redelijk uit te houden in onze cabrio. Gelukkig steeg het kwik redelijk snel zodra we afdaalden in de woestijn. Flagstaff ligt namelijk behoorlijk hoog in de bergen en heeft als bijnaam de Snowbowl, vanwege de kom die de bergen rondom het stadje vormen.
Na twee uurtjes rijden bereikten we onze tussenstop voor vandaag; Coal Mine Canyon.
Net buiten Tuba City op de grens van het Navajo reservaat met hun buren de Hopi's. De grens tussen beide reservaten ligt precies in het midden van de canyon. De Navajo's zouden graag deze prachtige canyon exploiteren als toeristisch trekpleister, maar de traditionelere Hopi's weigeren hiervoor toestemming te geven.
Met als gevolg dat er zelfs geen bewegwijzering naar dit prachtig natuurfenomeen naast de weg te vinden is. Alleen wat vage internet omschrijvingen en een vermelding in de fotografenbijbel van Laurent Martress.
Hopelijk blijft dit zo, want het was er heerlijk rustig, alleen een Belgisch echtpaar en even later een fotograaf uit Oregon waren onze metgezellen tijdens de 2 uurtjes die we er verbracht hebben.
Helaas hebben we dit jaar geen 4WD, anders hadden we nog een ander stuk van de canyon kunnen verkennen. Ach ja, die cabrio is ook niet alles...
Hierna door naar Canyon de Chelly (spreek uit Kenjon de Sjee). We zijn hier maar een keer eerder geweest, tijdens onze huwelijksreis. En we wilden hier graag nog eens terug. Je kunt er via een flinke hike zelfs in afdalen en in een klein stukje van de canyon rondlopen en enkele Anazasi ruines bezichtigen (van een afstandje). Alleen is het hels karwei om weer terug naar de top van de canyonrand te hiken ;-). Maar het is het wel waard!
De overnachtingsmogelijkheden zijn zeer beperkt in Chinle, het dorpje naast de canyon, dat echt de titel 'meest lelijke dorp in de USA' krijgt van ons. Maar gelukkig hebben ze de Holiday Inn onlangs flink opgeknapt en het huisvest het enige restaurant in de omstreken waar je nog enigszins wat lekkers te eten kunt krijgen....
Na twee uurtjes rijden bereikten we onze tussenstop voor vandaag; Coal Mine Canyon.
Net buiten Tuba City op de grens van het Navajo reservaat met hun buren de Hopi's. De grens tussen beide reservaten ligt precies in het midden van de canyon. De Navajo's zouden graag deze prachtige canyon exploiteren als toeristisch trekpleister, maar de traditionelere Hopi's weigeren hiervoor toestemming te geven.
Met als gevolg dat er zelfs geen bewegwijzering naar dit prachtig natuurfenomeen naast de weg te vinden is. Alleen wat vage internet omschrijvingen en een vermelding in de fotografenbijbel van Laurent Martress.
Hopelijk blijft dit zo, want het was er heerlijk rustig, alleen een Belgisch echtpaar en even later een fotograaf uit Oregon waren onze metgezellen tijdens de 2 uurtjes die we er verbracht hebben.
Helaas hebben we dit jaar geen 4WD, anders hadden we nog een ander stuk van de canyon kunnen verkennen. Ach ja, die cabrio is ook niet alles...
Hierna door naar Canyon de Chelly (spreek uit Kenjon de Sjee). We zijn hier maar een keer eerder geweest, tijdens onze huwelijksreis. En we wilden hier graag nog eens terug. Je kunt er via een flinke hike zelfs in afdalen en in een klein stukje van de canyon rondlopen en enkele Anazasi ruines bezichtigen (van een afstandje). Alleen is het hels karwei om weer terug naar de top van de canyonrand te hiken ;-). Maar het is het wel waard!
De overnachtingsmogelijkheden zijn zeer beperkt in Chinle, het dorpje naast de canyon, dat echt de titel 'meest lelijke dorp in de USA' krijgt van ons. Maar gelukkig hebben ze de Holiday Inn onlangs flink opgeknapt en het huisvest het enige restaurant in de omstreken waar je nog enigszins wat lekkers te eten kunt krijgen....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten