Canyonlands, een van onze meest favoriete National Parks. Tevens een van de grootste waarvan circa drie kwart ontoegankelijk is. Of je moet met een zware jeep de ravijnen in durven. Met een kajak wil het in sommige delen ook wel lukken. Iets voor een toekomstige trip, want we hebben nu eenmaal onze Camaro Sport Cabrio. En daarmee wil het niet echt lukken om over zandwegen te crossen. Het asfalt is af en toe al te veel voor het beestje. Daarom zijn we op de geasfalteerde delen van het park gebleven en wat vaker gaan wandelen. Langs de Rim, oftewel de ravijnrand bijvoorbeeld. En dat kun je op diverse plekken doen, want het park heet niet voor niets Canyonlands.
We zijn er al enkele malen geweest en daarom wilden we 'off the beaten path'. Oftewel de plekken verkennen die niet op de standaard kaarten staan die je bij het inrijden van het park krijgt.
Een van de doelen was weer eens False Kiva. Een indianen ruine die in een afgelegen alkoof (beschutte nis in een rotswand) ligt en waar we 6 jaar geleden roemloos gefaald hebben om de ruine uberhaupt te vinden.
De route ernaar toe zou inmiddels beter begaanbaar zijn en ook wat beter te vinden. Desondanks zijn we bij het Rangerstation een kaart gaan vragen waarop ze netjes de route hebben ingetekend. Op de vraag of het eigenlijk wel veilig te doen was zonder bergbeklimmers ervaring, kregen we een volmondig 'ja' te horen. Het pad was echt verbeterd en zelfs mensen met hoogtevrees (Arny!) konden het makkelijk halen.
In eerste instantie had de ranger gelijk. Het pad was stukken beter te vinden en vervolgens te vervolgen. Ook het steile stuk waar we de vorige keer waren afgehaakt was redelijk begaanbaar. Welliswaar met knikkende knieen voor Arny, maar we waren oh zo trots toen we de Kiva (ruine) zagen liggen. Bijna binnen handbereik. Maar aan de linker kant ging de kloof enkele honderden meters naar beneden en we zouden een gehoorlijk steile helling met los gesteente moeten beklimmen.
Ik had het inmiddels wel gehad, maar Caro heeft nog even doorgezet. Helaas heeft ook zij het niet gehaald. Het zag er gewoon te gevaarlijk uit.
Ook al kenden we verhalen van opa's van 74 jaar die het met hun kleinkinderen van circa 6 jaar gedaan hadden. Schijnbaar zijn wij Nederlanders niet gewend om met bergen en zo om te gaan.
Desondanks was het wel een geslaagde dag. En Arny heeft weer aan zijn hoogtevrees mogen werken. Op sommige plekken is hij toch behoorlijk dicht naast de ravijn gaan staan om foto's te maken....
Een van de doelen was weer eens False Kiva. Een indianen ruine die in een afgelegen alkoof (beschutte nis in een rotswand) ligt en waar we 6 jaar geleden roemloos gefaald hebben om de ruine uberhaupt te vinden.
De route ernaar toe zou inmiddels beter begaanbaar zijn en ook wat beter te vinden. Desondanks zijn we bij het Rangerstation een kaart gaan vragen waarop ze netjes de route hebben ingetekend. Op de vraag of het eigenlijk wel veilig te doen was zonder bergbeklimmers ervaring, kregen we een volmondig 'ja' te horen. Het pad was echt verbeterd en zelfs mensen met hoogtevrees (Arny!) konden het makkelijk halen.
In eerste instantie had de ranger gelijk. Het pad was stukken beter te vinden en vervolgens te vervolgen. Ook het steile stuk waar we de vorige keer waren afgehaakt was redelijk begaanbaar. Welliswaar met knikkende knieen voor Arny, maar we waren oh zo trots toen we de Kiva (ruine) zagen liggen. Bijna binnen handbereik. Maar aan de linker kant ging de kloof enkele honderden meters naar beneden en we zouden een gehoorlijk steile helling met los gesteente moeten beklimmen.
Ik had het inmiddels wel gehad, maar Caro heeft nog even doorgezet. Helaas heeft ook zij het niet gehaald. Het zag er gewoon te gevaarlijk uit.
Ook al kenden we verhalen van opa's van 74 jaar die het met hun kleinkinderen van circa 6 jaar gedaan hadden. Schijnbaar zijn wij Nederlanders niet gewend om met bergen en zo om te gaan.
Desondanks was het wel een geslaagde dag. En Arny heeft weer aan zijn hoogtevrees mogen werken. Op sommige plekken is hij toch behoorlijk dicht naast de ravijn gaan staan om foto's te maken....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten